Ayasofya’ya kızları Pistis, Elpis, Agape ile birlikte hürmet edilir. Yunanca tercüme edilen isimler Bilgelik, İnanç, Umut, Hayırseverlik’tir. Trajan yönetimindeki dört şehidin tamamı; Varlıklarına ve hürmetlerine dair en eski haber yüzyılın sonuna kadar uzanıyor. VI. yüzyılda Roma şehitlerinin mezarlarındaki yağları toplayan yazar papaz John. Büyük Gregory (590-604); aksine Via Aurelia’da Yunanca isimlerle, Via Appia’da ise Latince isimlerle saygı duyulduğunu söylüyor.

İsimleri 1 Ağustos’ta Usuardo Şehitliği’ne eklenirken, 1500’de Baronio onları Roma Şehitliği’ne ekledi ancak böldü: 1 Ağustos’ta üç kız ve 30 Eylül’de anne. Bazı akademisyenler, dört azizin gerçek varlığını sorguluyor ve onları, adlarını taşıdıkları erdemlerin alegorik figürleri olarak eklemek istiyorlar. Sanatta hem Doğu’da hem de Batı’da özellikle sanat konusunda oldukça önemli bir yere sahip oldular. Daha önce de belirtildiği gibi İlahi Hikmet anlamına gelen Sofya, özellikle Doğu’daki en güzel ve en büyük kiliselere onun adı verilmiştir; bunlar arasında Konstantinopolis’in S. Sofia’sı, Selanik’in S. Sofia’sı, Bulgaristan’ın S. Sofia’sı; Bizans sanatının bu büyük ve güzel yaratımları, azizin figüründen ziyade onun kişileştirdiği şeyi, yani İlahi Bilgeliği hedef alıyordu.

Anne ve üç sembolik kız çocuğu İnanç, Umut, Hayırseverlik kültü, Hıristiyanlığın tarihi olaylara maruz kaldığı Konstantinopolis, Kiev, Novograd, Selanik gibi mozaiklerle, tahtlarla, taçlarla, altın çivili asalarla süslenmiş büyük kiliselerin olduğu yerlerde bile hayatta kalmıştır. Değerli taşlar bugün hala görülebilmektedir.
Batı’da bu kraliçe, tıpkı Merhametli Meryem Ana’nın bazı güzel tasvirleri gibi, pelerinin altında kızlarını koruyan dindar bir kadına dönüşmüş, genç şehitler ellerinde şehitliklerinin aletini (fırın, sopa), İnanç’ı tutmuşlardır. Ellerini dua ederken kavuşturmuştur.
Yunanca Sophia (Bilgelik) kelimesinden türeyen Sofya adı Batı’ya yayılmış, Rusya ve Bulgaristan’da Sonia adını almış, daha sonra Avrupa’ya da yayılmıştır.